Nowi biskupi krakowscy

Nominacje ogłosił w południe w krakowskiej kurii abp Marek Jędraszewski, metropolita krakowski.

Ks. Janusz Mastalski urodził się 4 maja 1964 r. w Krakowie. Po szkole podstawowej, w roku 1979 rozpoczął edukację w X Liceum Ogólnokształcącym im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Maturę zdał w 1983 r., po czym wstąpił do Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie, rozpoczynając studia na Papieskiej Akademii Teologicznej. Pracę magisterską pt. Międzynarodowe Kongresy Eucharystyczne w latach 1881-1914 i udział w nich Polaków w świetle polskiej prasy katolickiej, napisaną pod kierunkiem ks. dr hab. Stefana Koperka obronił w 1989 r. Następnie po przyjęciu święceń 21 maja 1989 r. przez dwa lata pracował jako wikariusz w parafii Gdów, a później przez trzy lata w parafii św. Szczepana w Krakowie.

W 1994 został skierowany przez ks. kardynała Franciszka Macharskiego na studia z zakresu pedagogiki oraz studia licencjackie. Ukończył w 1995 Podyplomowe Studia Pedagogiczne na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, a następnie w 1996 obronił pracę licencjacką pisaną pod kierunkiem p. prof. dr hab. Mariana Śnieżyński pt. Metody nauczania katechetycznego – próba diagnozy.

Od 1995 roku został zatrudniony jako asystent w katedrze pedagogiki na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Wykłada do tej pory następujące przedmioty: pedagogika ogólna, dydaktyka ogólna, teoria wychowania, pedeutologia, współczesne kierunki pedagogiczne. Prowadzi także ćwiczenia teorii wychowania.

 W 1998 r. obronił doktorat pt. Realizacja procesu nauczania katechetycznego, której promotorem był prof. dr hab. Marian Śnieżyński. W 1999 r. został adiunktem w katedrze pedagogiki na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

Pracę habilitacyjną pt. Zasady edukacyjne w katechezie  obronił na Wydziale Teologicznym w 2003 r. Od 1 stycznia 2005 r. jest kierownikiem Katedry Pedagogiki Ogólnej. Od 2004 roku współpracuje z Uniwersytetem Pedagogicznym w Krakowie oraz Wyższą Szkołą Humanitas w Sosnowcu.

Jest aktywnym wychowawcą dzieci i młodzieży, angażuje się w pracę dydaktyczną ze studentami, oraz klerykami. Wygłosił dotychczas ponad 200 rekolekcji zarówno parafialnych, młodzieżowych, jak i przeznaczonych dla kleryków, duchownych oraz sióstr zakonnych. Napisał 25 książek naukowych i popularnonaukowych oraz blisko 150 artykułów dotyczących wychowania dzieci i młodzieży, publikowanych w czasopismach świeckich i religijnych. Jest twórcą podręcznika „Zarys teorii wychowania” (2002), a także monografii „Zasady edukacyjne w katechezie” (2002), „Szkolne interakcje zaburzające skuteczne wychowanie” (2005), „Chrześcijanin wobec agresji w rodzinie” (2006), „Modlitwa kapłańska” (2006), Boże linki. Homilie rok C (2006) „Samotność globalnego nastolatka” (2007), Boże linki. Homilie rok A (2007), Boże linki. Homilie rok B  (2008),  „Jak dobrze wychowywać dziecko?” (2009), „Pokusy kapłańskie” (2011), „Lęki kapłańskie” (2012), „Wartości kapłańskie” (2013), Modlitwa kapłańska (2014).Prowadził także ponad 60 szkoleń i kursów dla nauczycieli, wychowawców oraz samorządowców w gminach i powiatach w całej Polsce. Wypromował blisko 300  prac licencjackich i magisterskich. Jest promotorem 15 doktorów.

Ponadto od 2003 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Teologicznego oraz Polskiego Stowarzyszenia Katechetyków.

W latach 2006 – 2009 był delegatem Papieskiej Akademii Teologicznej w Uniwersyteckiej Komisji Programów Międzynarodowych działającej przy Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich.

Od 2006 roku pracuje na stanowisku profesora PAT na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.  W 2008 r. został powołany przez Senat PAT na stanowisko koordynatora  ds. organizacji nowego Wydziału Nauk Społecznych PAT z równoczesnym mianowaniem pierwszym dziekanem tej jednostki organizacyjnej. Od września 2009 r. był wybranym przez Radę Wydziału dziekanem Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.

W styczniu 2009 r. otrzymał tytuł profesora, a w 2012 r. – stanowisko profesora zwyczajnego UPJPII. We wrześniu 2012 r. został wybrany przez Radę Wydziału na drugą kadencję dziekanem Wydziału Nauk Społecznych UPJPII a od 2014 r. pełnił funkcję prorektora UPJPII ds. studenckich i dydaktyki. Od lipca 2017 pełni funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej.

Ks. Franciszek Ślusarczyk urodził się 26 lipca 1958 r. w Dobczycach, gdzie spędził dzieciństwo oraz młodość. Został ochrzczony w kościele pw. Wszystkich Świętych w Zakliczynie (powiat myślenicki). Pochodzi z siedmiorga rodzeństwa. Jeden z braci, zmarły przed kilkunastoma laty – Jan, również wybrał drogę kapłańską. Niewątpliwie duży wpływ na życie i wybory przyszłego biskupa pomocniczego  miał ks. prałat Stefan Misiniec, który przygotowywał go do I Komunii Świętej w Zakliczynie, później był także jego katechetą. Od młodzieńczych lat ks. Franciszek Ślusarczyk działał w grupach a[postolskich, które prowadził własnie ks. Misiniec. Dzisiejszy biskup nominat ukończył Liceum Ogólnokształcące w Gdowie, a następnie w roku 1977 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. W czasie formacji seminaryjnej został powołany do wojska i przez dwa lata służył w jednostce wojskowej w Brzegu k. Wrocławia.

Święcenia kapłańskie przyjął 20 maja 1984 r. z rąk ks. kard. Franciszka Macharskiego. Jego pierwszą placówką duszpasterską jako kapłana była parafia św. Floriana w Żywcu-Zabłociu. Jednocześnie kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W czasie studiów odbył kurs języka francuskiego w Instytucie Katolickim w Paryżu w 1988 r. i w 1989 r. Od sierpnia 1988 r. pracował jako wikariusz w parafii św. Klemensa w Wieliczce. Rok później zamieszkał w parafii w Gaju i kontynuował studia doktoranckie.

Od 1990 r. pełnił funkcję prefekta w krakowskim Seminarium Duchownym, a od 1997 r. do 2002 r. był wicerektorem tegoż Seminarium. W 1997 r. uzyskał doktorat po obronie pracy „Ideał chrześcijanina i sposób jego realizacji w kaznodziejskim przekazie arcybiskupa Józefa Bilczewskiego” napisanej pod kierunkiem ks. prof. dr hab. Edwarda Stańka. Następnie pracował na Wydziale Teologicznym PAT, najpierw jako asystent, a później jako adiunkt w Katedrze Homiletyki.

Po zakończeniu posługi w Seminarium Duchownym od 2002 r. jest związany z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, którego jest kustoszem od 2014 r. Był członkiem Rady Kapłańskiej przez dwie kadencje w latach 2006 – 2016 oraz członkiem Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Krakowskiej.

W 2005 r. Papież Benedykt XVI mianował go Kapelanem Ojca Świętego. Decyzją Papieża Franciszka od 2016 r. jest Misjonarzem Miłosierdzia.

Ks. F. Ślusarczyk jest autorem książek: Ideał chrześcijanina i sposób jego realizacji w kaznodziejskim przekazie  abpa Józefa Bilczewskiego (1860-1923), Kraków 1997, W blasku Bożego Miłosierdzia, Kraków 2010, Łagiewniki. Szansa dla świata, Kraków 2012, Nasza nadzieja w Miłosierdziu Pana, Tarnów 2013, oraz wielu referatów i artykułów z zakresu kaznodziejstwa i tajemnicy Bożego Miłosierdzia.

Ksiądz prałat Franciszek Ślusarczyk zapytany z jakim nastawieniem podejmuje to nowe dla siebie życiowe wyzwanie mówił:
– To jest ogromny gest zaufania, ale każdy kapłan wstępując do seminarium duchownego podejmuje decyzję, że pragnie służyć Bogu, Kościołowi, ludziom jak potrafi najlepiej, dlatego później są tylko tego konsekwencje. Kiedy pamiętam jak przyszło wezwanie, żeby być w seminarium wychowawcą, byłem wtedy młodym księdzem. Patrząc po ludzku było to zadanie przerastające możliwości. Później gdy przyszło wezwanie, by podjąć posługę w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, światowe centrum kultu Bożego Miłosierdzia – to są takie wyzwania, przy których przede wszystkim liczymy na Bożą pomoc, na światło Ducha św., a także na wsparcie życzliwych, dobrych ludzi. Ta współpraca z Bogiem i ludźmi dobrej woli przynosi czasem naprawdę  piękne owoce.

Ksiądz biskup nominat zapytany o miejsce w jego pamięci Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, w którym przez kilkanaście lat był wykładowcą, odpowiedział:
Właściwie w codziennej modlitwie są mi bardzo bliskie trzy wspólnoty, które codziennie Panu Bogu polecam: seminarium, Sanktuarium Bożego Miłosierdzia i Uniwersytet Papieski. Wszystkie te trzy wspólnoty są mi tak bardzo bliskie poprzez posługę, że myślę ,iż dalej na różne sposoby będę starał się, żeby nie tylko w modlitwie, ale właśnie w posłudze te wspólnoty wspierać w podjęciu tych zadań do jakich Kościół na tym etapie nas powołuje.

Ks. prof. Janusz Mastalski na pytanie, czy nominacja bardzo go zaskoczyła odpowiedział:
Nie ukrywam, że było to dla mnie zaskoczenie, szczególnie, że jestem rektorem seminarium  duchownego od  kilkunastu miesięcy. Nie ukrywam, że jeżeli będę musiał rozstać się z tą instytucją, będzie mi bardzo trudno. To piękny czas, chyba młodości…Ci młodzi ludzie, którzy się przygotowują do kapłaństwa mnie po prostu odmłodzili i chyba będzie łezka w oku, kiedy będę odchodził, jeśli tak ksiądz arcybiskup zadecyduje……To jest wola boża i pewne tak Pan Bóg chciał. Gdy patrzę na swoje życie, pewnie różnymi sytuacjami i wyzwaniami przygotowywał mnie do tego, żebym podjął się – nie da się ukryć – najtrudniejszej chyba w tej chwili misji.

Ks. prof. Janusz Mastalski przyjmując na siebie obowiązki rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie nie podjął się równoległego sprawowania funkcji prorektora ds. studenckich i dydaktyki na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II przez kolejną kadencję. Jak mówił – odpowiedzialne pogodzenie obu funkcji nie jest możliwe. sposób. Pozostał jednak pracownikiem naukowym UPJPII. ego stanowiska z posługą rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie nie jest możliwe. Jak obecnie biskup nominat zapatruje się swoją pracę na UPJPII?
 – Nie wyobrażam sobie swojej posługi bez chociażby kilku wykładów, szczególnie, że  studenci to moje życie od wielu, wielu lat i nie mam żadnej wątpliwości, że chcę zostać i zostanę. Bo gdzie się człowiek uczy świata, nowoczesności, młodości jak nie właśnie od studentów?

Arcybiskup Marek Jędraszewski wyraził wdzięczność papieżowi Franciszkowi za to, że zechciał obdarzyć Kościół krakowski biskupami pomocniczymi.

Metropolita krakowski zapowiedział również, że uroczystość przyjęcia sakry biskupiej przez biskupów nominatów nastąpi 5 stycznia 2019 r., czyli na dzień przed uroczystością Objawienia Pańskiego.