Wspólnota akademicka UPJPII złożyła hołd św. Jadwidze Królowej. Młodzieży wręczono indeksy, a pracownikom medale UPJPII

Wcześniej jednak w sali senackiej rektoratu odbyła się uroczystość pożegnania, a nade wszystko podziękowania pracownikom przechodzącym na emeryturę.

„Ludzie, którzy tworzą tę naszą wspólnotę dbają o jakość tego uniwersytetu. On jest piękny dzięki tym, którzy pracowali na tym uniwersytecie i proszę pamiętać, że tutaj jest wasze miejsce i zawsze tu będziecie mile widziani – mówił rektor UPJPII ks. prof. dr hab. Robert Tyrała. A kiedy będziemy, bo takie są plany, we wrześniu stawiać kamień węgielny, a potem otwierać za niecałe dwa lata – plan jest na 2 kwietnia 2025 – budynek dydaktyczny na kampusie, to znowu się zobaczymy, choć mam nadzieję, że i wcześniej, ale wtedy na pewno, bo to jest także wasze dzieło. Jeżeli my dzisiaj, kolegium rektorskie, kanclerz, dziekani, możemy budować, w sensie nawet materialnym, to dlatego, że państwo stawialiście te wasze fundamenty, za które w imieniu uniwersytetu bardzo dziękuję.”

Złote medale „Zasłużony dla UPJPII” otrzymali tego dnia: ks. prof. dr hab. Władysław Zuziak, o. prof. dr hab. Jerzy Wiesław Gogola, ks. prof. dr hab. Jan Machniak, ks. prof. dr hab. Kazimierz Panuś oraz p. Małgorzata Wojewoda.

Ks. prof. dr hab. Jan Dziedzic wyrażając wdzięczność uhonorowanym medalami przywołał garść wspomnień związanych z działalnością naukową i organizacyjną obecnych na sali osób.

Z kolei dziekan Wydziału Filozoficznego ks. prof. dr hab. Jarosław Jagiełło powiedział:

„Patrzę na was z wielkim szacunkiem i wdzięcznością, ponieważ państwo stanowią znaczący rozdział w dziejach Papieskiej Akademii Teologicznej obecnie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II. Przypominają mi się słowa niemieckiego filozofa, że nigdy nie można powiedzieć o człowieku ostatniego słowa, że właściwie o tym kim człowiek jest może nam powiedzieć dopiero jego historia, jego dzieje. Patrząc z perspektywy dziejów na wasze życie trzeba powiedzieć, że wyraziliście w życiu uniwersytetu to co właściwie jest dla niego najważniejsze i najważniejsze dla ludzi związanych z nauką, wyraziliście swoim życiem waszą twórczość.” Przypomniał, że królowa Jadwiga, fundatorka Wydziału Teologicznego w Krakowie, której ten cały dzień jest poświęcony, dawała najpełniejszy wyraz twórczego spojrzenia w przyszłość, w całe dzieje Polski. Życzył, by św. Jadwiga czuwała i towarzyszyła żegnanym dziś pracownikom w każdym dniu ich życia.

Ks. prof. dr hab. Władysław Zuziak przypomniał w jak trudnych czasach i warunkach przyszło jego pokoleniu niegdyś na tej uczelni pracować, a jednak w sposób owocny. „Najważniejsze, żebyście mieli pasjonatów, entuzjastów – mówił – a nie jest to łatwe.” Życzył następcom, by była linia ciągłości, przeszłość, która się spotyka z teraźniejszością, żeby wydawała nadal wspólne owoce. Zaakcentował, że wiara i nauka były mocną stroną dzisiejszych seniorów w różnych dziedzinach i w historii, naukach przyrodniczych, filozofii i teologii i pragnąłby, by udało się to kontynuować. W imieniu seniorów obiecał, że nadal będą pracować i upowszechniać pamięć Jana Pawła II i wielkich profesorów uczelni w różnych zakątkach i miejscach.

Po spotkaniu w rektoracie, w katedrze na Wawelu odprawiona została Msza św., będąca hołdem wspólnoty akademickiej UPJPII dla św. Jadwigi Królowej. Eucharystii przewodniczył rektor ks. prof. dr hab. Robert Tyrała, homilię wygłosił ks. prof. dr hab. Jacek Urban, który rozpoczął ją od przypomnienia, czy też przestrogi jaką dał sam Jezus: „Oddajcie więc cesarzowi to, co jest cesarskie, a Bogu to, co boskie”. Mamy przyczyniać się do dobra społeczeństwa jednocześnie potwierdzając prymat Boga w życiu i w historii. „Wzorem takiej postawy była św. Jadwiga Królowa, która będąc królem zabiegała o pomyślność państwa, służąc Bogu. Taka też jest misja naszego uniwersytetu” – mówił ks. Jacek Urban. Homileta odniósł się do czasów, w których żyła późniejsza święta, kiedy utworzenie 626 lat temu w Krakowie Wydziału Teologicznego stało się odpowiedzią na wyzwania epoki. Przypomniał jak światłą i dalekowzroczną była kobietą, jak konsekwentnie dążyła do stworzenia w Krakowie silnego ośrodka intelektualnego i duchownego. Przypomniał słowa Mikołaja z Błonia, „który w kazaniu wygłoszonym w tejże katedrze sławił Jadwigę jako największą dobrodziejkę Królestwa Polskiego. „Zaiste -mówił- niczego wspanialszego nie mogła uczynić. Wysoko bowiem poniosła światło nauki, napełniając swym blaskiem całe Królestwo i w ogóle chrześcijaństwo (…)

Cóż dodać do słów Mikołaja z Błonia sprzed sześciuset lat? Badania naukowe potwierdziły, że zasługi św. Jadwigi dla państwa i Kościoła, dla poziomu intelektualnego i duchowego Polaków, dla misji na Litwie są zasadnicze. Jako społeczność Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, który w linii prostej wywodzi się z założonego przez nią Wydziału Teologicznego składamy hołd, dziękujemy i prosimy, aby tak jak troszczyła się o Wydział Teologiczny 626 lat temu tu na ziemi, aby i dzisiaj w niebie orędowała za naszym Uniwersytetem” – zakończył ks. Urban prosząc św. Jadwigę o wstawiennictwo. (Całość homilii w załączniku).

Mszę św. zakończyła litania do św. Jadwigi Królowej i błogosławieństwo relikwiami świętej.

Uroczystość w wawelskiej katedrze ubogacił śpiewem uniwersytecki chór „Psalmodia” pod kierunkiem prof. Włodzimierza Siedlika.

Natomiast przed południem w katedrze wawelskiej miał miejsce Zjazd Szkół im. Świętej Królowej Jadwigi z całej Polski. Prorektor ds. studenckich i dydaktyki Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie dr hab. Małgorzata Duda, prof. UPJPII wręczyła indeksy UPJPII laureatom finału VI Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy o Złote Lilie Jadwigi Andegaweńskiej przebiegającego w tej edycji pod hasłem „Od Unii w Krewie do Unii Lubelskiej”.

W finale ogólnopolskim I miejsce zajęli uczniowie Liceum Ogólnokształcącego im. Św. Jadwigi Królowej w Błażowej:

Wiktoria Kulasa,

Szymon Olszowy,

Liwia Słowik.

Konkurs skierowany był do uczniów szkół podstawowych i średnich. Wzięło w nim udział 120 placówek z całej Polski. Wszyscy nagrodzeni wezmą także udział w lipcowej wycieczce do Budapesztu.