6 kwietnia 2011 (środa), godz. 18:00
Celem konferencji jest stworzenie płaszczyzny, na której możliwa będzie wspólna refleksja nad konsekwencjami szeroko pojętego doświadczenia ponowoczesności dla kondycji polonistyki oraz polonistów.
Ma skupiać się wokół pytań o to, co jest dziś ważne dla polonistów, co
chcą oni osiągnąć przez swoją działalność, jak określają swoją kondycję
i miejsce oraz jaka rolę odgrywa w tym procesie polonistyka pojmowana
jako instytucja. Zależy nam nie tyle na rekonstrukcjach poszczególnych
metodologii, co na osobistych przemyśleniach, opartych na doświadczeniu
pisania i czytania.
Centralnym zagadnieniem jest tu kwestia języka
- czy raczej języków - jakie dostępne są dziś literaturoznawcom,
teatrologom i językoznawcom; konferencja ma umożliwić dostrzeżenie ich
wielości, a przede wszystkim rozpoznanie ich zaplecza ideologicznego
oraz płynących z nich korzyści oraz niebezpieczeństw. Refleksja nad
nowymi sposobami konstruowania narracji, nowym rezerwuarem pojęć i
kategorii, poetyką tekstu naukowego, a także statusem granic
poszczególnych dyscyplin polonistyki i humanistyki ma także wymiar próby
kwestionowania diagnoz o rychłym końcu nauk humanistycznych.
Istotną wartością dla organizatorów konferencji pozostaje pluralizm,
pragnienie zestawiania i zderzania ze sobą jak największej ilości
perspektyw, z których polonista może dziś snuć swoją opowieść. Ich wielość, różnorodność, a nierzadko sprzeczność stanowić mogą okazję do płodnych dyskusji i sporów.
poleca:
Kraków - imprezy, koncerty, informacje
