800 fragmentów najcenniejszych rzeźb architektonicznych z całej Polski, pochodzących m.in. z kościoła Mariackiego, katedry wawelskiej czy katedry gnieźnieńskiej, zobaczymy w pięknie odrestaurowanych piwnicach Pałacu Biskupa Erazma Ciołka – Oddziale Muzeum Narodowego w Krakowie.
Eksponaty prezentowane na wystawie to elementy oryginalne, wykonane z
kamienia, lub gipsowe odlewy rzeźb – z portali, zworników, nagrobków
królewskich. Na co dzień rzeźby te – świadectwo blisko tysiącletniej
historii architektury w Polsce – trudno oglądać z bliska ze względu na
ich położenie.
Do Muzeum Narodowego w Krakowie od początku jego powstania w 1879
roku trafiały oryginalne fragmenty głównie krakowskich budowli świeckich
i sakralnych, które z powodu zniszczenia wymieniano na kopie. Muzeum
kolekcjonowało też odlewy gipsowe elementów rzeźby architektonicznej,
których nie można było pozyskać do zbioru muzealnego, a które uważano za
ważne w opowieści o dziejach sztuki polskiej. Dla tych kolekcji w
latach 20. XX wieku Muzeum urządziło osobną ekspozycję w Wieży
Ratuszowej. Jednak po jej zamknięciu na początku lat 60. minionego
stulecia prawie cały zbiór rzeźby architektonicznej i odlewów gipsowych
został zmagazynowany i stopniowo o nim zapomniano.
O tej niezwykłej kolekcji rzeźb ma przypomnieć – przybliżyć ją
dosłownie „na wyciągnięcie ręki” – wystawa w Pałacu Biskupa Erazma
Ciołka.
Zwiedzanie dla osób niewidomych i niedosłyszących
W sześciu salach znajdą się eksponaty przygotowane z uwzględnieniem
potrzeb osób słabo widzących i niewidomych. Zwiedzanie im umożliwią
specjalne maty ułatwiające orientację oraz audioprzewodniki. Ponadto
będzie przygotowany przewodnik pisany alfabetem brajla. Osoby
niedosłyszące dwa razy w tygodniu mogą skorzystać z oprowadzania przez
przewodników posługujących się językiem migowym.
Muzyka kamieni
Wystawie rzeźby będzie towarzyszyć „muzyka kamieni”, wykonana na
rzadkim instrumencie litafonie, który został specjalnie na tę okazję
sprowadzony do Polski z Zurichu. Materiał muzyczny stanowią z jednej
strony fragmenty przetworzonej i zniekształconej muzyki renesansu i
baroku, z drugiej zaś, naturalne brzmienia łupków i otoczaków rzecznych,
których użycie wynika z poszukiwania „pradźwięku” kamienia jako
tworzywa ekspozycji.
Multimedia
By uatrakcyjnić projekt, zaplanowano interaktywne prezentacje na
temat kolekcji w specjalnych multimedialnych kioskach, z wykorzystaniem
ekranów plazmowych i rzutników holograficznych.