Postępy w badaniach nad nowym antidotum dla heparyny

Jedną z najczęściej stosowanych jest heparyna. Jej główną zaletą jest fakt, że jest to substancja naturalna, działająca natychmiast po podaniu. W przypadku leków wpływających na procesy krzepnięcia krwi, w szczególności takich jak heparyna, ważną jest możliwość kontrolowania ich aktywności celem uniknięcia wystąpienia powikłań krwotocznych. Heparyna, szczególnie jej postać niskocząsteczkowa, nie posiada jednak dobrego antidotum.

W Zespole Nanotechnologii Polimerów i Biomateriałów (Wydział Chemii UJ), kierowanym przez profesor Marię Nowakowską, od kilku lat pracuje grupa badawcza prowadząca prace nad opracowaniem substancji, która neutralizowałaby działanie heparyny. Badania te spotkały się z żywym zainteresowaniem międzynarodowym, co znalazło odzwierciedlenie w krajowych i zagranicznych mediach. Ich źródłem było ukazanie się pod koniec 2008 r. publikacji autorstwa K. Kamiński, K. Zazkowny. K. Szczubiałka, M. Nowakowska, opisującej wyniki tych badań w prestiżowym czasopiśmie naukowym „Biomacromolecules" wydawanym przez Amerykańskie Towarzystwo Chemiczne (ACS).

Zaproponowane tam rozwiązanie wzbudziło duże zainteresowanie
w środowiskach medycznych za granicą (relacjonowało je wiele portali medycznych, m.in. ReutersHealth) oraz mediów w Polsce, np. opisywane były w Pulsie Medycyny. W ostatnim okresie poczyniono dalsze postępy w tych badaniach. Przede wszystkim otrzymano i scharakteryzowano kolejną grupę związków chemicznych, które mogą posłużyć jako antidotum dla heparyny. Wyniki te Zespół opublikował w bieżącym roku w artykule, który ukazał się w Journal of Medicinal Chemistry. We współpracy
z zespołem kierowanym przez profesora Ryszarda Korbuta (Katedra Farmakologii CM UJ), przeprowadzone zostały badania skuteczności działania otrzymanych związków na zwierzętach (szczurach i myszach).

Badania przeprowadzone w ostatnich miesiącach wykazały, że nowe substancje działają w organizmach zwierzęcych w sposób analogiczny do aktualnie stosowanego antidotum dla heparyny,
a mianowicie protaminy, lecz w przeciwieństwie do niego nie powodują reakcji alergicznych. Aktualnie zbliżają się do końca badania nad toksycznością pierwszych otrzymanych preparatów. Ich wyniki są bardzo obiecujące i stanową kolejny ważny krok na drodze do opracowania gotowego leku. Najnowsze wyniki badań in vivo przedstawione zostaną w pracy, która jest aktualnie
w końcowej fazie przygotowań do publikacji.

źródło: UJ