Panoptikum - wystawa Emilii Gąsienicy-Setlak

"Dlaczego ta wystawa nosi tak niecodzienny tytuł? Przysłowiowe sto lat temu, gdy nikt nie śnił o smartfonach czy Internecie, radio i telewizja stawiały dopiero pierwsze, nieśmiałe kroki, a wiedzę o świecie Krakowianie czerpali z "Ilustrowanego Kuryera Codziennego", od czasu do czasu do miasta zjeżdżało takie czy inne Panoptikum. Pojawienie się w okolicy wystawy osobliwości musiało na ówczesnych mieszczanach robić ogromne wrażenie. Gdy ludzie żyli innym rytmem i odmiennymi od dzisiejszych sprawami, ekspozycje osób i rzeczy osobliwych działały na wyobraźnię, wzmagały zaciekawienie "dziwami" tego świata, przywoływały z odmętów historii legendarne persony, a czasem atmosferą grozy wywoływały sensację.

Chciałabym, aby choć w niewielkim stopniu moje "Panoptikum" wzbudziło w widzach tak żywe emocje. Co prawda, nie zgromadziłam w nim siłaczy o nadludzkiej sile, kobiet z brodą, zastygłych w formalinie dwugłowych zwierząt, ezoterycznych przedmiotów ani woskowych figur, lecz nietypowe dla mojej codziennej praktyki studyjnej eksperymentalne prace na papierze, linoryty i kolaże. Żywię niemniej nadzieję, że tych, którzy znają mój dorobek, zaskoczę czymś nowym, a tych, którzy nie mieli z nim styczności, moje "dziwowisko" zachęci do przyjrzenia się mojemu malarstwu, któremu od wielu lat w głównej mierze poświęcam pracę twórczą.

Kolejnym motywem do zwiedzenia "Panoptikum" niech będzie fakt, że wystawa gości w niepowtarzalnym wnętrzu Pojnarówki, odrestaurowanej po wielu latach zapomnienia secesyjnej szklarni, a obecnie kawiarni, która mieści się w podwórzu Collegium Godlewskiego, siedziby krakowskiego Uniwersytetu Rolniczego."

Emilia Gąsienica-Setlak

Emilia Gąsienica-Setlak (ur. 1986 w Zakopanem) - abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością "Meblarstwo Artystyczne", 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne "Forma przejściowa" i "Zmierzch", rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem "Lux In Tenebris" oraz "Umizgi", czerpiące z tradycji postimpresjonistów, "barwnych" okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że "sztuka wymaga uznania", wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w dwudziestu sześciu wystawach indywidualnych oraz w ponad sześćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie, Azji i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa "Siła nieczysta" (Wyd. "Scriptum", 2005) i "Nazwy wodne dorzecza Wisły" dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma "Women In Art 278 Magazine", 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego "Embers" w reżyserii Claire Carre, 2015.