POMIĘDZY ŚWIATAMI

Czy silnie zapatrzona w siebie sztuka nowoczesna potrzebuje jeszcze tradycji? Jeśli tak, to jak przebiega owa konfrontacja pokoleniowych doświadczeń i jakie korzyści płyną z niej dla obydwu stron? Poza tym, czym dokładnie jest tradycja w epoce twórczej, dla której nawet niedawna awangarda jest już klasyką? A dychotomia natura - kultura i związany z nią dylemat czy ciało, czy rozum? Być może to właśnie taniec w szczególny sposób godzi te obszary a tancerz niczym żywy przewód łączy ze sobą skrajne bieguny. Schodząc w rejony zwierzęcych instynktów, równając swoje ciało z materią przyrody by następnie potraktować fizyczność jako przedmiot wykładu, obszar psychoanalizy, wreszcie w procesie medytacji zjednoczyć ciało i umysł, a wraz z nimi różne ludzkie natury. Podobnie wciąż pojawiające się ultimatum, czy teatr, czy taniec? Podczas gdy wybór ten dawno stracił już na swojej aktualności. Zjawiska takie jak teatr tańca, teatr fizyczny, czy po prostu performance już dawno zaanektowały obie te sztuki do swoich potrzeb. Wreszcie wpływy kulturowe, często rozumiane wyłącznie jako zderzenie dwóch obcych wizji, odmiennych paradygmatów sztuki. Czy w szeroko rozumianym tańcu współczesnym, praktycznym badaniu ruchu, znajdują swoje miejsca wspólne, unikatowy język interkulturowej komunikacji?

We współczesnej sztuce szeroko rozumiana przestrzeń "pomiędzy" jest miejscem spotkania, inspiracji, konfrontacji, negocjacji, i wreszcie przekroczenia własnej, wielorako pojętej tożsamości. Jest niezbadanym tyglem, w którym różne światy sztuki wchodzą w rozmaite interakcje, zderzają się ze sobą. Niekiedy ta kolizja jest tak silna, że struktura owych światów rozpada się a poszczególne elementy unoszą się niczym w próżni mieszając się. Ich nowe połączenia, zaskakujące konfiguracje tworzą nowe zjawiska, które zmieniają oblicze współczesnej sztuki.

II edycja Festiwalu KRoki ma na celu eksplorację owych przestrzeni "pomiędzy". W centrum zainteresowania twórców edycji znajduje się taniec współczesny, ale z równą atencją przyglądniemy się innym sztukom, zjawiskom teatralnym i performatywnym, do których taniec na różny sposób przenika i z którymi taniec na różny sposób w przestrzeni "pomiędzy" się spotyka. Z jednej strony chcemy pokazać taniec jako swoistą przestrzeń graniczną, w której dokonuje się, pod różnymi warunkami, wymiana pomiędzy przeszłością a nowoczesnością, sztuką a nowymi technologiami, tańcem a performancem, wreszcie między kulturą własną a spojrzeniem na daną kwestię "innego". Z drugiej strony twórcy edycji chcą odsłonić tajemnicze i niezwykłe miejsca zderzenia owych konkretnych światów, w wyniku której to kolizji poszczególne sztuki ( w tym także i taniec) tracą swoją definicyjną tożsamość na rzecz wieloznaczności formy czy współtworząc nowy język artystycznej ekspresji.

Zaproponowane światy i ich konfrontacje, będąc przestrzenią szczególnej kreatywności, poruszają jednocześnie kluczowe problemy współczesnego tańca zarówno w jego lokalnym, polskim, a nawet regionalnym wymiarze oraz odnoszą się do najaktualniejszej debaty prowadzonej przez teoretyków i praktyków na polu europejskim i światowym. Stąd II edycja Festiwalu KRoki w sposób naturalny ewoluuje w kierunku wydarzenia międzynarodowego. Twórcy festiwalu konsekwentnie realizują przyświecający im od początku cel powołania do życia wydarzenia kulturalnego, które wprowadziło by sztukę tańca w przestrzeń kulturalną Krakowa. Festiwalu będącego istotną przestrzenią inspiracji dla rozwoju tańca współczesnego w Polsce. Wydarzenia, które wciela w życie koncepcje stworzenia w przestrzeni Małopolskiego Ogrodu Sztuki punktu spotkania ale także i kreacji poszukujących twórców z całego świata. Robimy kolejny ku temu KRok.