
W ramach cyklu Brytyjskie Czwartki zapraszamy 2 grudnia o godzinie 17.00 na wykład dr. Andrzeja Szczerskiego oraz dr. Piotra Kopszaka zatytułowany Śladami prerafaelitów. Polsko-brytyjskie kontakty artystyczne w 1. połowie XX wieku. Obaj wykładowcy przygotowali kilka lat temu wystawę w Muzeum Pałac w Wilanowie na temat zainteresowania polskich artystów i literatów sztuką prerafaelitów. Sztuka ta za pośrednictwem Paryża oraz dzięki rozwojowi prasy i technik reprodukcji dotarła również do Polski, gdzie uzewnętrzniła się m.in. w sztuce Stanisława Wyspiańskiego, Józefa Mehoffera i Edwarda Okunia. Brytyjskie czwartki w MCK zapraszamy 2 grudnia o godz. 17.00
Bractwo Prerafaelitów założyli w 1848 roku studenci
londyńskiej Akademii Królewskiej:
John Everet Millais, Dante Gabriel Rossetti i William Holman Hunt. Bractwo liczyło
siedmiu członków, ale ta trójka odegrała w nim najważniejszą rolę. Niektórzy
twierdzą, że nazwa grupy wzięła się z krytyki Przemienienia Rafaela – jeden z
kolegów w Akademii miał wtedy powiedzieć: Then you are Pre-Raphaelites (Więc
jesteście prerafaelitami).
W czasie krótkiego istnienia bractwa artyści sygnowali swoje prace „P.R.B.” – głównie obrazy malowane czystymi, nasyconymi barwami, często podejmujące tematykę religijną oraz literacką (ilustrowali legendy, bajki, opowiadania). Spoiwem grupy były spotkania oraz wspólnie wydawane czasopismo „The Germ”. Mimo że ukazały się zaledwie cztery numery, pozwoliło ono zaprezentować szerszej publiczności malarstwo i poezję jako sztuki siostrzane, co stanowiło istotną koncepcję prerafaelityzmu. Rossetti na przykład często tworzył obrazy i wiersze, które z założenia miały stanowić „podwójne” dzieła sztuki, czasami wprowadzał tekst na ramy obrazów, czasami do samych obrazów.
W pierwotnym składzie Bractwo przetrwało do 1851 roku. Wkrótce każdy z członków grupy poszedł własną drogą, ale duch prerafaelityzmu wciąż był obecny w ich pracach i oddziaływał na innych artystów. Największy wpływ wywarł na dwóch studentów pierwszego roku Uniwersytetu w Oksfordzie – Edwarda Burne-Jonesa i Williama Morrisa, którzy około 1857 roku wraz z Rossettim zapoczątkowali tzw. drugą generację prerafaelitów.
Dr Piotr Kopszak – historyk sztuki, pracownik Muzeum Narodowego w Warszawie, autor szeregu wystaw m.in. Artysta na wakacjach? w Muzeum Pałac w Wilanowie i Sztuka w wielkim mieście w Galerii A w Starogardzie Gdańskim (2009).
Dr Andrzej Szczerski – adiunkt w Instytucie Historii Sztuki UJ, opublikował m.in. Wzorce tożsamości. Recepcja sztuki brytyjskiej w Europie Środkowej około roku 1900 (2002).
Piotr Kopszak i Andrzej Szczerski są autorami wystaw Śladami prerafaelitów w Muzeum Pałac w Wilanowie (2006) oraz Symbolism in Poland and Britain w Tate Britain w Londynie (z Alison Smith, 2009).