10 października 2009 (sobota)

Jarosław Kozłowski Parawany

Praktyka artystyczna Jarosława Kozłowskiego wydaje się być nieustannym zadawaniem pytań, często stawianych w sposób niezwykle przewrotny, niekiedy wręcz obrazoburczy, najczęściej, pytań dociekliwie drążących tematy i wątki powracające w jego twórczości.

We wczesnych realizacjach były to dociekania dotyczące samej sztuki, zwłaszcza jej języka. Analityczne refleksje, nigdy nie zarzucone, w kolejnych dekadach nabierały coraz bardziej krytycznego wymiaru. Artysta mnożył pytania i wątpliwości, ujawniał paradoksy i niejednoznaczności tkwiące w myśleniu o sztuce; niekiedy bezceremonialnie rozprawiał się z artystycznymi mitologiami i roszczeniami. Z podejrzliwością przyglądał się przezroczystości języka, jego przyległości do opisywanej czy obrazowanej rzeczywistości.

W Parawanach artysta kontynuuje swoje refleksje dotyczące sztuki i jej relacji z mediami, przygląda się podejrzliwie malarstwu z jego tendencją do zasłaniania rzeczywistości i estetyzacji jej obrazów. Każde malarstwo, jak sam mówi, jest w jakimś sensie parawanem, zasłonięciem tego, co rzeczywiste i jednocześnie w tym przesłanianiu tkwi sporo hipokryzji.  Do tej dwuznaczności praktyk malarskich nawiązuje w projektach dwóch wersji parawanów. W wersji standardowej to, co zakryte odbija się w wypukłych lustrach, w zrealizowanej wersji „luksusowej” to, co zasłonięte parawanem można podglądać na ekranach monitorów z emisją obrazu rejestrowanego przez kamery.

Kurator: Bożena Czubak

Jarosław Kozłowski (ur. 1945) studiował na Wydziale Malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie od 1967 roku prowadzi działalność dydaktyczną w zakresie rysunku i malarstwa (obecnie Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu). W latach 1981–1987 rektor poznańskiej uczelni. Od roku 1972 do 1990 prowadził Galerię Akumulatory 2 w Poznaniu, w której prezentował twórczość polskich i zagranicznych artystów awangardowych. W latach 1991–1993 był kuratorem programu galerii i kolekcji Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. Stypendysta m. in. The British Council (Londyn, 1979) i DAAD w Berlinie (1984–1985). Profesor zwyczajny Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu (Wydział Artystyczno-Pedagogiczny w Kaliszu). Wykładał na Statens Kunstakademii w Oslo (1993-1997) oraz Rijksakademie van Beeldende Kunsten w Amsterdamie (1996–2004). Mieszka i pracuje w Poznaniu.

Należy do czołowych twórców sztuki konceptualnej i autorów książek artystycznych. Inicjator międzynarodowej sieci artystycznej NET (1971) zaangażowany w ruch artystyczny Fluxus. W latach 60. i 70. zaliczany do najbardziej konsekwentnych konceptualistów, zajmował się analityczną refleksją i badaniami lingwistycznymi oraz sztuką performance. W latach 80. zaczął realizować wielkie instalacje, w których podejmował wątki krytyczne wobec sposobów funkcjonowania kultury, m.in. serie prac poświęconych demitologizacjom sztuki. W latach 90. i obecnej dekadzie autor szeregu spektakularnych instalacji, w których podejmuje problematykę obecności modernistycznych tradycji, społecznego i politycznego kontekstu sztuki.

Wybrane wystawy indywidualne: Galeria odNowa, Poznań (1967); Galeria Foksal, Warszawa (1971, 1972, 1973, 1974, 1976); Galeria Krzysztofory, Kraków (1971, 1980), Galerie S:t Petri, Lund (1977, 1979), Galerie Rene Block, Berlin(1979); Galerie 38, Kopenhaga (1979), Matt's Gallery, Londyn (1980, 1982, 1986, 1990, 1996, 1999); Galerie Vor Ort, Hamburg (1980, 1982); Galerie Kanal 2, Kopenhaga (1983); H.A.H., Kopenhaga (1985); daadgalerie, Berlin (1985); Kastrupgardsamlingen, København (1985); Kunstlerhaus Bethanien, Berlin (1986), Kunsthallen Brandts Klædefabrik, Odense (1989): Archipel, Apeldoorn (1989); Royal Le Page Building, Edmonton (1989), Kunstverein Giannozzo, Berlin (1990), Tapko, Kopenhaga (1992), H.C.A.K. i The Archiv, den Haag (1993), Muzeum Sztuki, Łódź (1994), Museet for Samtidskunst, Oslo (1995), Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (1997); Muzeum Narodowe, Poznań (1997); Stadtgalerie, Bern (1997), The Arbaer Museum, Reykjavik (1999), Dum Umeni mesta Brna, Brno (2000), Kunstverein, Regensburg (2004),Emerson Galerie, Berlin (2005, 2007). Galeria Starmach, Kraków (2006); Galeria Le Guern, Warszawa (2007), Edition Rene Block, Berlin (2008); Fundacja Profile, Warszawa (2009).

Uczestniczył w wielu prestiżowych wystawach zbiorowych, jego prace znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych i zbiorach publicznych.

Od 24 czerwca do 30 sierpnia w Bunkrze Sztuki Galerii Sztuki Współczesnej w Krakowie jest prezentowana wielka wystawa indywidualna Jarosława Kozłowskiego Nie-prawdy / nie-kłamstwa, obejmująca prace artysty z lat 1967 – 2009.




ostatnia zmiana: 2009-06-29
Komentarze
Polityka Prywatności