Nosferatu: symfonia grozy

To również punkt zwrotny na drodze twórczej Friedricha Wilhelma Murnaua. To wreszcie film, który stworzył jedną z najpopularniejszych ikon kultury masowej. Choć jego scenariusz oparty był na "Drakuli" Bram'a Stoker'a, tytuł i imiona bohaterów musiały zostać zmienione ze względu na kłopoty z wykupieniem praw do dzieła od spadkobierców autora. Jak na ironię to dzięki NOSFERATU Murnau'a książkowy oryginał zyskał sławę i uznanie. Film ten zainspirował dziesiątki innych filmów o Drakuli, począwszy od wersji hollywoodzkiej z Belą Lugosi, po remake nakręcony w 1979 roku przez Wernera Herzoga oraz nowszego BRAM STOKER'S DRACULA Francisa Forda Coppoli. Opowiada o małym niemieckim mieście nawiedzanym przez wampira. Władze są bezradne wobec fali zgonów. Młoda Ellen poznaje tajemnicę wampira i postanawia go powstrzymać - nawet za cenę własnego życia.

Wizualnie dzieło Murnaua było przełomowe. Reżyser zrezygnował z kręcenia zdjęć w atelier na rzecz naturalnych pejzaży (co znacznie wpłynęło na jakość obrazu). Wiele ujęć filmu kręconych jest w cieniu. Postaci czają się i kulą na skraju kadrów rzucając złowieszcze cienie. Zawiła reżyseria Murnau'a przydaje filmowi niepokojącej atmosfery: przyspieszony tryb poruszania służącego Orlocka, zniknięcie powozu widma, pojawienie się hrabiego znikąd, wykorzystanie negatywów do uzyskania obrazu białych drzew na tle czerni nieba.

 "Nosferatu - Eine symphonie des grauens" jest dziełem, które powinien znać każdy fan kina grozy, jak i kina w ogóle.

WSTĘP WOLNY

Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie