
Krakowskie Spotkania BaletOFFowe od lat mają swoje miejsce na polskiej scenie tanecznej. To impreza, która zdołała wypracować własną wierną publiczność. Ideą przewodnią Festiwalu jest popularyzacja tańca, ze szczególnym naciskiem na taniec współczesny.
W ostatnich latach festiwal zdominowały prezentacje osadzone w stylistyce modern, contemporary dance, neoklasycznej. Krakowskie Spotkania BaletOFFowe są imprezą o charakterze niekonkursowym. Na naszej scenie prezentują się zespoły początkujące, jak również zespoły „gwiazdy”, które budują renomę festiwalu oraz ułatwiają jego promocje.
Program:
23 listopada (piątek), godz.19.00, sala estradowa
STUDIO SZTUKI TAŃCA
„ Międzyczasie”
Pomysł i reżyseria: Tomasz Smoter
Choreografia: Szymon Osiński
Scenografia: Joanna Łaksa
Kostiumy: Sylwia Boryczko
Reżyseria światła: Marcin Baran
Muzyka: Meredith Monk, Balkan Beat Box, Matmos, Melk Petrol, Drewo, Kristin Asbjornsen, Toni Gatlif
Wykonanie: Monika Andrzejkiewicz, Sabina Pyka, Małgorzata Popławska, Anna Kłos, Agnieszka Barańska, Małgorzata Smoter, Magdalena Konopek,Izabela Solwaty, Joanna Łaksa, Katarzyna Walendowska, Szymon Osiński, Maciej Talik, Piotr Słodkowicz, Paweł Konior.
W taneczno - teatralnej formie twórcy pragną przedstawić jedną z najbardziej poruszających historii, jaka miała wpływ na kształtowanie naszej kultury. To historia niezwykłego poświęcenia i miłości człowieka, zagubionego wśród fałszywych relacji międzyludzkich oraz egoistycznych marzeń. To historia tragedii trwającej nieprzerwanie od ponad 2000 lat w każdym z nas, w międzyczasie...
Studio Sztuki Tańca to niezależny teatr tańca współczesnego, działający nieprzerwanie od 2001 roku. Założone zostało przez Tomasza Smotera i Annę Kłos – młodych i ambitnych twórców którzy stworzyli zespół choreografów, tancerzy i aktorów o dużym doświadczeniu scenicznym oraz dorobku artystycznym i warsztatowym. Przez sześć lat Studio ST prezentowało na scenach polskich i zagranicznych spektakle: „Sami Tak”, „Wspomnienia”, „Migotania”, „Krzyk mojego szeptu”, „I.N.S.”, „Grawitacja”, „Ściany” oraz „Zapach Liści”. Choreografie Studia ST budowane są w oparciu o różnorodne techniki tańca współczesnego, neoklasyki, jazzu, modern jazzu, akrobatyki oraz teatru ruchu. W swoich spektaklach zespół wykorzystuje obrazową i bardzo plastyczną scenografię oraz charakterystyczną muzykę. Istotnym elementem budującym klimat i nastrój jest obraz sceniczny uzyskiwany dzięki profesjonalnej reżyserii świateł.
Najnowsze przedsięwzięcie Studia ST jest podsumowaniem dotychczasowej pracy artystycznej zespołu. Spektakl wg pomysłu i reżyserii Tomasza Smotera, choreografii Szymona Osińskiego, w wykonaniu 14 tancerzy oraz przy współpracy z twórcami nowatorskich rozwiązań scenograficznych i plastycznych.
Grupa Tańca Współczesnego FORMA
„Szablon życia”
Choreografia: Izabela Szyma
Muzyka: Peter Gabriel, Joe Satriani
Tańczą: Agnieszka Kopacz, Helena Martynuska, Katarzyna Gajewska
Grupa Tańca Współczesnego „FORMA” działa od 2001 roku w Nowohuckim Centrum Kultury. Jej tancerzami są uczniowie krakowskich szkół średnich oraz studenci. Są to ludzie bardzo aktywni, ciekawi życia, którzy chcą nieustannie rozwijać się i poszerzać swoje horyzonty. Dla członków grupy „FORMA” taniec jest naturalnym medium realizacji swoich ambicji, rozwoju estetycznego drogą do nieustannego odkrywania twórczej strony własnego życia - pogłębiania wrażliwości na sprawy otaczającego nas świata.
Grupa w swoich choreografiach wykorzystuje technikę tańca współczesnego, neoklasycznego oraz jazzową. Można w nich również znaleźć wiele pomysłów samych tancerzy. Zespół jest laureatem wielu przeglądów tanecznych (I Krakowski Przegląd Form Tanecznych 2002 I miejsce; IX Ogólnopolskie Konfrontacje Zespołów Tanecznych Małogoszcz 2003 wyróżnienie; 23 Festiwal Artystyczny Młodzieży W Krakowie 2003 III nagroda; 24 Festiwal Artystyczny Młodzieży w Krakowie 2004 I nagroda).
FORMA prezentuje się również w różnego rodzaju imprezach tanecznych jak Krakowskie Spotkania Baletowe (2005), „Partytura na ciało i ruch” (Kraków 2005), czy koncerty w ramach Finałów Orkiestry Świątecznej Pomocy (2003-2006).
Założycielem i choreografem jest Izabela Szyma.
24 listopada (sobota), godz.19.00, sala estradowa
Teatr Tańca GRUPAboso ( Kraków )
„JestestwA”
Choreografia : Eryk Makohon
w spektaklu występują: Teresa Albin, Barbara Kopała, Magdalena Koza, Dorota Wacek, Katarzyna Ziemska, Paweł Łyskawa, Eryk Makohon.
„Odkrywanie jestestwa następuje zawsze jako usuwanie zakryć i zaciemnień, jako zdzieranie masek, którymi jestestwo odgradza się od samego siebie…”
(M. Heidegger)
„JestestwA” to pogoń za tożsamością , to poszukiwanie siebie w gąszczu obrazów projektowanych przez otoczenie , modę , społeczne konwencje. To my sami o nas samych..
To człowiek nagi. To poszukiwanie istoty…
„JestestwA” to bogate kompozycje ruchowe dopełnione przez plastyczne obrazy multimedialne.
Teatr Tańca GRUPAboso to zespół, który na stałe wpisał się w krajobraz polskiej sceny tańca współczesnego. Zespół zyskał uznanie zarówno publiczności , jak i krytyków oraz środowiska tancerzy, choreografów w całym kraju.
Powołany przez Eryka Makohona w 1996 roku zespół miał być na początku krótkotrwałą zabawą! W miarę upływu czasu zabawa zamieniła się w pasję, która przetrwała niejedną przeciwność losu i doprowadziła do rozwinięcia zespołu w grupę teatralną z bogatym dorobkiem. Grupa niejednokrotnie zmieniała swoją siedzibę , ciągle szukając miejsca pozwalającego na swobodną realizację stawianych sobie wyzwań scenicznych. Wydaje się , że wreszcie znalazła swoje stałe miejsce. Od dwóch lat jej siedzibę, mecenat i scenę stanowi Nowohuckie Centrum Kultury w Krakowie.
Zespół zajmuje się nauką tańca współczesnego i realizacją przedstawień, począwszy od miniatur na pełnych spektaklach skończywszy. Choreografie boso na ogół niosą ze sobą przekaz, rzadko stanowią formę abstrakcyjną, pozbawioną treści. Grupa nie posługuje się jedną, stałą techniką kształcąc raczej świadomość i możliwości ciała, pracując także nad ekspresją i aktorską kreacją tancerzy.
Za narzędzie choreografa grupy służą nie tylko muzyczne, choreograficzne i architektoniczno-scenograficzne wykształcenie ale i kompromis pomiędzy doświadczeniem i sceniczną intuicją.
Janusz Orlik
„...a bliźniego swego jak siebie samego”
choreografia i wykonanie: Janusz Orlik
współpraca artystyczna: Michał Łuczak
muzyka:
kurator projektu: Joanna Leśnierowska
„a bliźniego swego jak siebie samego” nie jest historią opowiadaną od początku do końca, jest bardziej rozprawą na temat granic czynów i emocji.
Jak wiele możemy poświęcić, by być kochanym, by kochać innych? Jak patrzymy na siebie, jak widzą nas inni? Co czujemy, gdy mówimy słowa, których nie powinniśmy wypowiadać? Co powiedzieć, by powiedzieć wystarczająco wiele? Czy nadstawienie drugiego policzka nie jest najlepszym rozwiązaniem?
Solo będzie obrazem emocji jakie wyzwalamy w sobie, nieświadomej prowokacji, braku konsekwencji i upartości w działaniach. Ma być spektaklem dla widza, o widzu.
Janusz Orlik
Janusz Orlik urodzony w 1981 roku, jest absolwentem warszawskiej szkoły baletowej. Studiował w Brucknerkonservatorium Linz (Austria). Podczas studiów rozpoczął pracę w zespole młodych tancerzy x.IDA Dance Co. (Austria). Z zespołem odbył międzynarodowe tournee (Austria, Niemcy, Polska, Kanada) występując w produkcjach choreografów m.in.: Olga Cobos (E), Peter Mika (SL), Catherine Guérin (D/USA), Rebekka Murgi (I), Nicole Caccivio (D) oraz Charlotte Vincent (UK), która zaprosiła go do pracy w swoim zespole w 2002 r. Od tego czasu Janusz jest stałym członkiem Vincent Dance Theatre (Sheffield, UK) i wziął udział już w czterech produkcjach.
Będąc aktywnym tancerzem od samego początku swojej kariery artystycznej, Janusz tworzy własne prace choreograficzne, prezentując je zarówno w Polsce, jak i za granicą. W zeszłym roku stworzył gorąco przyjęty przez krytykę i publiczność, spektakl „Exérese monobloc”, z udziałem byłej tancerki baletowej Pii Libickiej, prezentowany w Starym Browarze w Poznaniu. W 2001 roku Orlik zdobył I nagrodę w konkursie choreograficznym „Das Podium” (Linz, Austria) za spektakl „Monodrama”, który był prezentowany również na "III Gdańskich Debiutach Młodych Choreografów". W 2006 roku przyznano II nagrodę w konkursie „Jugend Tanzt” (Dortmund, Niemcy) uczennicy "Szkoły Tańca i Baletu Fouette" tańczącej w choreografii Janusza Orlika „Not perfect”.
25 listopada (niedziela), godz.19.00, sala estradowa
Teatr Tańca Arka (Wrocław)
cykl: dialogi na ręce i nogi –
"NO*2"
Reżyseria ruchu: Jacek Gębura/Maćko Prusak
Ruszają się: Jacek Gębura, Tomasz Leszczyński
Muzyka: collage
Premiera tego spektaklu miała miejsce 1 lutego 2007 we Wrocławiu,
w ramach Alternatywnej Sceny Teatru Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego
Teatr Tańca Arka rozpoczął swoją działalność spektaklem „Między nami Człowiekami” w 1999 roku wystawionym na deskach teatru Capitol we Wrocławiu. Teatr powstał w wyniku potrzeb Jacka Gębury i grupy ludzi poszukujących teatru w którym przewodnimi środkami wypowiedzi jest ruch. Bohaterami prezentacji są: ruch i jego jakość, rytm, artykulacja i dynamika ruchu „tancerza”, kreowanie przestrzeni i świadome bycie w niej. Harmoniczne współistnienie wymienionych wartości dokonuje charakterystyki aktora/tancerza, buduje postać która jest wynikiem „tu i teraz” określa relacje miedzy występującymi. W swoich spektaklach ARKA stara się uśmiechać w stronę wad człowieka, malując go jednakże w pozytywnych barwach. Ważne jest szukanie odpowiedniej treści i środków w celu komunikatywności z widzem, choć zespół nie stroni od zamierzonej abstrakcji i absurdu. Przedstawienia powstają w wyniku żonglowania środkami ze zbioru realizującego konstrukcję. Świadomość, ruch, przestrzeń, ciało -to pojęcia budujące założenia merytoryczne doświadczeń Arki na gruncie tańca.
mufmi teatr tańca (Warszawa)
„Cztery róże dla Lucienne”
choreografia i reżyseria: Anna Piotrowska
kreacja postaci i wykonanie: Dagmara Błaszkiewicz, Beata Czerwonko, Patrycja Dońska, Magda Janiszewska, Agnieszka Mazur
muzyka: Aleksandra Gryka,
charakteryzacja: Agnieszka Rudzińska,
scenografia: Artystyczna Pracownia Kapeluszy Zofii i Jana Piotrowskich
premiera: 16 maja 2006, Warszawa
„Cztery Róże dla Lucienne” to niełatwe studium kobiecości, pełne mrocznych pragnień, najśmielszych marzeń i samotności. Kreacja rzeczywistości scenicznej wymyka się jednoznacznej interpretacji. Poszczególne, pozornie wyrwane z kontekstu zdarzenia składają się na intymny portret kobiety. Kobiety świadomej, odważnej i magicznej, ale też codziennej i tęskniącej, uwikłanej w brak relacji z mężczyznami. Całość podana w absurdalnej oprawie charakterystycznej dla twórczości Rolanda Topora i wypełniona oniryczną muzyką Aleksandry Gryki
Pod nową nazwą - mufmi teatr tańca, kryje się kontynuacja przedsięwzięcia artystycznego Anny Piotrowskiej, znanego do niedawna jako Teatr Tańca Dystans. Tym samym jego twórczyni kieruje swoją pracę - choreografa oraz swe tancerki na nieodkryte, świeże a zarazem bardziej świadome, pełniejsze spojrzenie na taniec, teatr i to co między nimi może się wydarzyć, i to co z nich można wydobyć. W samym 2006 r. powstało aż pięć choreografii autorstwa Anny Piotrowskiej: „misja_ka”, „Gemini”, „Cztery Róże dla Lucienne”, bajka taneczna „Brzechwa_ruszony” i "de Cake".
Siedziba Teatru to Klub Dowództwa Garnizonu Warszawa
Bilety w cenie 15 zł do nabycia w kasie NCK (9.00-19.00), tel. 644 02 36 wew. 301
Impreza towarzysząca:
23 listopada (piątek), Galeria bud. B
Agata Wójtowicz
„Dusze Tańca”
wernisaż wystawy plakatu fotograficznego
…Taniec jest magią, siłą, bóstwem, czwartym wymiarem. Tancerz, który wiernie mu się oddaje, staje się jego materią. Taniec nie jest narzędziem człowieka do wyrażania siebie – to człowiek, oddając mu swoje ciało i serce, staje się częścią jego duszy, duszy Tańca..
Agata Wójtowicz – Absolwentka Kursu Fotografii Artystycznej Zbigniewa Pozarzyckiego, obecnie studentka Szkoły Kreatywnej Fotografii w Krakowie.
Błysk w oku nadały jej dwie miłości – taniec, przede wszystkim współczesny w praktyce od mniej więcej dekady oraz fotografia artystyczna równolegle.
Zbiór prac „dusze tańca” jest artystycznym wyrazem przenikania się tych dwóch pasji.
Sponsorzy: Marka Jubilerska Firmy „IMPRES.ART” – Kopalnia Srebra
Projekt zrealizowano przy udziale finansowym Gminy Miejskiej Kraków w ramach Mecenatu Kulturalnego Miasta Krakowa.
Informacje: NCK pok.219 bud. B, tel.(012) 6440266 wew.312