Twórczość Sakiko Nomury cechuje niezwykle intensywna aura, jako że przedstawiane przez nią obrazy jednoznacznie odróżniają się od aktów opartych na konwencjonalnym erotyzmie, tak udomowionym przez media. Jej obiekty, jej modele, emanują nieokiełznaną indywidualność, coś pierwotnego, wydobytego przez nienazwaną siłę – coś, czego nie da się sprowadzić do namacalnego faktu, że ich ciała pozbawione są odzienia.
Artystka ukazuje nam nagie ciała mężczyzn, bez ozdób – mężczyzn, którzy wydają się nasyceni, zanurzeni w atmosferze słodyczy porównywalnej do chwil następujących po akcie miłosnym. Włosy przedstawianych przez nią obiektów w nieładzie opadają na policzki, a wyraz ich twarzy, nad którym nie panują, wskazuje na przyjemny wysiłek fizyczny. Artystka ukazuje także cielesność lesbijek, w splocie przywodzącym na myśl głębokomorskie ryby. Jej akty charakteryzuje pewne oderwanie, jak gdyby wmalowano je w ciemność przestrzeni. Jednakże przenika je też nastrój jakiegoś uspokojenia i majestatycznego działania, być może w przygotowaniu do wzruszająco cichej ceremonii.
Fotografik Nobuyoshi Araki, który własne utwory nazywa „zdjęciami osobistymi”, był po wojnie pionierem fotografii nacechowanej całkowitą szczerością w przedstawianiu osobistego świata zakorzenionego w najbardziej intymnej sferze – seksu. Był on mentorem Nomury, która pełniła funkcję jego asystentki. Rzeczywiście istnieje pewna część wspólna w podejściu mistrza i ucznia, w ich wyborze przedmiotu i koncentracji na niezmąconej, subtelnej złożoności natury ludzkiej, gdzie w codziennym życiu krzyżuje się i miesza to, co udawane, z tym, co autentyczne. Należy jednak unikać uproszczonych porównań twórczości Nomury i Arakiego, jako że każde z nich ma swój własny wielowarstwowy świat. Mimo to, warto zauważyć, że w sekretnym, stoickim świecie uchwyconym przez Nomurę ujawniają się obrazy dalekie od emfatycznego erotyzmu – obrazy, które wydają się należeć do innego continuum czasoprzestrzeni.
Chodzi o coś więcej niż doświadczenie osobiste – to, co nam tu przedstawiono, to portrety żywych istot, oczyszczonych i uwiecznionych. Mężczyźni i kobiety na fotografiach artystki wykraczają poza nasze czasy. Pozostają w styczności z miłością i przyjemnością – całkowicie pierwotnymi, odwiecznymi wymiarami ludzkiej egzystencji. Nomura z rozmysłem i wytrwałością tropi piękno tętniące życiem w tej intymnej ciemności, kontynuując niestrudzenie swą podróż w poszukiwaniu wizualnej przyjemności.
Kyoko Jimbo
Kurator
Metropolitalne Muzeum Fotografii w Tokio
Wystawa czynna od 19 kwietnia do 28 maja, z wyjątkiem 7 maja.
poleca:
Kraków - imprezy, koncerty, informacje
