Spektakl przygotowany specjalnie na zamówienie Krakowskich Reminiscencji Teatralnych. Wstęp wolny. Spektakl plenerowy, parking przed Muzeum Narodowym.
Fantazyjna kompozycja o niejednoznacznym smaku przygotowana według tajemniczej receptury. Świat podczas degustacji jawi się niczym rajska bomba. Jednak po pewnym czasie nasze kubki smakowe tępieją, a otaczająca nas rzeczywistość staje się równie wyuzdana jak smak koktajlu. Wówczas to, z przesadną gracją i nie mniejszą dyskrecją oddalamy się na stronę, wkładamy palec w usta, po czym raźno wracamy do gry.
Teatr Strefa Ciszy nastawiony jest na nieustanny kontakt z widzem, na interakcję z każdym napotkanym na ulicy człowiekiem. Z każdym, kto potrafi dzięki swojej osobowości, fizjonomii, funkcji społecznej jaką pełni, roli życiowej jaką odgrywa, dopełnić aktorskie działania mające wszelkie znamiona karnawału. Dzięki aktorom z Teatru Strefa Ciszy odkrywamy swoją zdolność tworzenia, skłonność do zabawy, do refleksji na temat najgłębszej, ale i najpodlejszej codzienności. Codzienności, która od dawna nikogo z nas nie inspiruje, a w której zespół Strefy Ciszy odkrywa ogromne pokłady tajemnicy i święta, w której kreuje swój "świat na opak".
Iza Skórzyńska
Spektakl w ramach 29 Krakowskich Reminiscencji Teatralnych. To jedne z najstarszych polskich festiwali, organizowany nieprzerwanie od 1975 roku. Znany jest całej rzeszy teatromanów z Polski i świata, którzy corocznie tłumnie uczestniczą w marcowych prezentacjach. Reminiscencje cieszą się zasłużoną renomą festiwalu żywego, zmieniającego się, nieustająco poszukującego tego, co w teatrze najciekawsze, najbardziej ożywcze. Niegdyś zainteresowania organizatorów skupiały się głównie na ruchu teatru studenckiego, następnie teatru alternatywnego, by już kilka lat temu podjąć decyzję o coraz większym poszerzaniu obszarów teatralnych wędrówek, na które zapraszamy naszych widzów. Symbolicznym gestem, mającym podkreślić przemianę charakteru i odejście od ortodoksji gatunkowej, była rezygnacja od 2003 roku z przymiotnika "alternatywny" w nazwie festiwalu. Reminiscencje, jak każdy dobry festiwal, mają oddawać rytm czasów współczesnych, dlatego dobór spektakli nie mógł dłużej odbywać się na zasadzie prostej eliminacji alternatywny - repertuarowy, amatorski - zawodowy. Nie odcięliśmy się od korzeni, ale próbujemy sprawić, by festiwal oddawał nową sytuację społeczną, w jakiej funkcjonuje dziś teatr w Polsce.