Kraków - imprezy, koncerty, informacje

W koprodukcji z Uciechą powstała nowa wersja spektaklu warszawskiego Teatru Capitol. Będzie to takie samo "Klimakterium..." jak to, do którego widzowie są przyzwyczajeni, ale z nowymi aktorkami.

W koprodukcji z Uciechą powstała nowa wersja spektaklu warszawskiego Teatru Capitol. Będzie to takie samo "Klimakterium..." jak to, do którego widzowie są przyzwyczajeni, ale z nowymi aktorkami.

W koprodukcji z Uciechą powstała nowa wersja spektaklu warszawskiego Teatru Capitol. Będzie to takie samo "Klimakterium..." jak to, do którego widzowie są przyzwyczajeni, ale z nowymi aktorkami.

W koprodukcji z Uciechą powstała nowa wersja spektaklu warszawskiego Teatru Capitol. Będzie to takie samo "Klimakterium..." jak to, do którego widzowie są przyzwyczajeni, ale z nowymi aktorkami.

W koprodukcji z Uciechą powstała nowa wersja spektaklu warszawskiego Teatru Capitol. Będzie to takie samo "Klimakterium..." jak to, do którego widzowie są przyzwyczajeni, ale z nowymi aktorkami.

Któż nie zna Habanery czy Pieśni toreadora? Usłyszymy je w Operze Krakowskiej: 5 marca odbędzie się premiera jednego z najsłynniejszych dzieł operowych świata – opowieść o zmysłowej Cygance Carmen Georgesa Bizeta.

Znani kompozytorzy, doskonali śpiewacy, znakomite zespoły i wybitni dyrygenci – tak w telegraficznym skrócie można opisać zainaugurowany rok temu cykl Opera Rara. Początek sezonu 2010 już wkrótce!

Kołtuneria w Krakowie, Tymon Tymański, zapiekanki, slamerski pojedynek i Dulska. Teatr Łaźnia Nowa zaprasza na to kołtuńską, politycznie, etycznie i estetycznie niepoprawną imprezę. W programie ballady dydaktyczne Pana Maleńczuka w spektaklu o Dulszczyźnie, darmowe przymusowe zapiekanki, slamowe pojedynki słowne, prezentacje multimedalne i koncert Tymon & The Transistors! To wszystko 2 - 7 marca 2010. KULTURAtka patronuje temu wydarzeniu:)

43 ZACHODY SŁOŃCA to spektakl oparty na motywach powieści „Ziemia planeta ludzi” i książce „Mały Książę” Antoina de Saint-Exupery’ego, przedstawia historię związku kobiety i mężczyzny, poprzez ich wzloty i upadki dotyka najdelikatniejszych tematów naszej egzystencji.

43 ZACHODY SŁOŃCA to spektakl oparty na motywach powieści „Ziemia planeta ludzi” i książce „Mały Książę” Antoina de Saint-Exupery’ego, przedstawia historię związku kobiety i mężczyzny, poprzez ich wzloty i upadki dotyka najdelikatniejszych tematów naszej egzystencji.

Giganci z gór to ostatnie, nie dokończone dzieło włoskiego noblisty Luigi Pirandella, w którego twórczości dominuje gra pozorów, a dotarcie do jednoznacznej prawdy okazuje się niemożliwe. Do dziwnego pałacyku przybywa trupa teatralna pod wodzą Hrabiny – Ilzy. Zespół jest przemęczony i skłócony, na skraju bankructwa materialnego i moralnego, ponieważ publiczność odrzuca proponowaną przez nich poetycką "Baśń o zamienionym dziecku" - dzieło poety, który zabił się z miłości do Hrabiny.

Spektakl jest muzyczną opowieścią o marzeniach pokoleń Polaków zapatrzonych w amerykański mit i ideały. Twórcy przedstawienia, poprzez dobór piosenek i odniesienia do postaci i zjawisk związanych z kulturą oraz obyczajowością amerykańską, prezentują krótką historię Stanów Zjednoczonych XX wieku - od fali emigracji zarobkowej poprzez „złoty okres” Hollywood, rozkwit Broadwayu do ataków na World Trade Center.

Spektakl „Siódma żona Ósmego” powstał jako efekt pracy uczestników projektu, organizowanego na przełomie sierpnia i września przez Krakowski Teatr Tańca. Projekt miał charakter eksperymentalny i obejmował pracę ruchową, zgłębianie zagadnień teoretycznych oraz fizyczną pracę nad rolą.

"Przestrzenie Schulza" to projekt oparty na utworach Bruno Schulza - "Sklepach cynamonowych" i "Sanatorium pod klepsydrą". Projekt o tyle frapujący, że w jednym czasie scenicznym i w jednej przestrzeni spotkają się trzy zespoły.

43 ZACHODY SŁOŃCA to spektakl oparty na motywach powieści „Ziemia planeta ludzi” i książce „Mały Książę” Antoina de Saint-Exupery’ego, przedstawia historię związku kobiety i mężczyzny, poprzez ich wzloty i upadki dotyka najdelikatniejszych tematów naszej egzystencji.

43 ZACHODY SŁOŃCA to spektakl oparty na motywach powieści „Ziemia planeta ludzi” i książce „Mały Książę” Antoina de Saint-Exupery’ego, przedstawia historię związku kobiety i mężczyzny, poprzez ich wzloty i upadki dotyka najdelikatniejszych tematów naszej egzystencji.

Wznowienie „Hiszpańskiego Party” – to powrót świetnie odebranego i oczekiwanego przez publiczność komediowego przedstawienia, które grane było w 2006 r. w Fabryce Emalii Oskara Schindlera !!!

W ostatni weekend czerwca w Lanckoronie Festiwal Teatrów Amatorskich Wózek Tespisa przestawi czas na inne tory. Tematem przewdonim tegorocznej edycji jest czas i jego wskazywanie.

Wznowienie „Hiszpańskiego Party” – to powrót świetnie odebranego i oczekiwanego przez publiczność komediowego przedstawienia, które grane było w 2006 r. w Fabryce Emalii Oskara Schindlera !!!

Świetna komedia miłosno – kryminalna autorstwa Cezarego Harasimowicza. Pełna pomyłek i zaskakujących zwrotów akcji, gdzie spryt miesza się z naiwnością, a pożądanie z nienawiścią.

43 ZACHODY SŁOŃCA to spektakl oparty na motywach powieści „Ziemia planeta ludzi” i książce „Mały Książę” Antoina de Saint-Exupery’ego, przedstawia historię związku kobiety i mężczyzny, poprzez ich wzloty i upadki dotyka najdelikatniejszych tematów naszej egzystencji.

Dramat francuskiego autora Jeana Michela Ribesa, Ekspozycjoniści, porusza temat stosuneku społeczeństwa do malarstwa, zwłaszcza współczesnego. Jest jednak poważna różnica między Ekspozycjonistami, a dziesiątkami tekstów wystawianych corocznie w paryskich teatrach prywatnych, których autorzy kpią z „dzisiejszych bohomazów”. Ribes nie staje w obronie sztuki, ani jej nie atakuje.

Borys Akunin kreśli dalsze losy bohaterów „Mewy” Antoniego Czechowa w formie komedii kryminalnej i zaczyna w miejscu, w którym dramat z 1896 roku się kończy. To rodzaj zabawy literackiej.

Przedstawienie to będzie muzyczną wyprawą prowadzącą przez ścieżki podświadomości Józefa K. Tym razem sąd i proces, który jest jego udziałem, jest w większym stopniu doświadczeniem wewnętrznym bohatera niż walką z zewnętrznym systemem.

Widowisko muzyczne „Pan Twardowski” oparte na legendzie o sławnym czarnoksiężniku przygotowali dyplomanci oraz studenci Szkoły Aktorskiej SPOT w reżyserii Tomasza Gołębiowkiego, który w tym roku obchodzi 40-lecie swojej pracy artystycznej.

Pierwszy, napisany jeszcze przed wojną, w 1935 roku, dramat Gombrowicza - to sceniczna groteska i zarazem satyryczny obraz społeczeństwa, które krępuje i obezwładnia jednostkę.

Borys Akunin kreśli dalsze losy bohaterów „Mewy” Antoniego Czechowa w formie komedii kryminalnej i zaczyna w miejscu, w którym dramat z 1896 roku się kończy. To rodzaj zabawy literackiej.

43 ZACHODY SŁOŃCA to spektakl oparty na motywach powieści „Ziemia planeta ludzi” i książce „Mały Książę” Antoina de Saint-Exupery’ego, przedstawia historię związku kobiety i mężczyzny, poprzez ich wzloty i upadki dotyka najdelikatniejszych tematów naszej egzystencji.

W krakowskiej Nowej Hucie, na terenie sali Duża Huta w teatrze Łaźnia Nowa już 18-go kwietnia artystowski bachor Zbyszek i opętana Dezyderatą Dulska oraz zdziwiona i wkręcona Hanka (a także parę innych osób) plądrować będą rzeczywistość w poszukiwaniu moralności. Działania odbywać się będą pod okiem nieocenionego ale i niedocenionego krakowskiego kanapowca – Julasiewiczowej. A nad wszystkim nadzór reżyserski dzierżyć będzie tajemniczy Felicjan Dulski, rzecz jasna.

Gert Jonke w „Zatopionej katedrze” stworzył prostych bohaterów: parę nowożeńców demolującą pokój podczas kłótni, lekarza, rezydentów domu starców. Stworzył też szczególny, kunsztowny język, który jako jedyny zostanie ocalony z katastrofy, w której po kolei znikają materialne przestrzenie (sypialni, domu starców).

Dramat francuskiego autora Jeana Michela Ribesa, Ekspozycjoniści, porusza temat stosuneku społeczeństwa do malarstwa, zwłaszcza współczesnego. Jest jednak poważna różnica między Ekspozycjonistami, a dziesiątkami tekstów wystawianych corocznie w paryskich teatrach prywatnych, których autorzy kpią z „dzisiejszych bohomazów”. Ribes nie staje w obronie sztuki, ani jej nie atakuje.

Przedstawienie to będzie muzyczną wyprawą prowadzącą przez ścieżki podświadomości Józefa K. Tym razem sąd i proces, który jest jego udziałem, jest w większym stopniu doświadczeniem wewnętrznym bohatera niż walką z zewnętrznym systemem.

Widowisko muzyczne „Pan Twardowski” oparte na legendzie o sławnym czarnoksiężniku przygotowali dyplomanci oraz studenci Szkoły Aktorskiej SPOT w reżyserii Tomasza Gołębiowkiego, który w tym roku obchodzi 40-lecie swojej pracy artystycznej.

Pierwszy, napisany jeszcze przed wojną, w 1935 roku, dramat Gombrowicza - to sceniczna groteska i zarazem satyryczny obraz społeczeństwa, które krępuje i obezwładnia jednostkę.

Borys Akunin kreśli dalsze losy bohaterów „Mewy” Antoniego Czechowa w formie komedii kryminalnej i zaczyna w miejscu, w którym dramat z 1896 roku się kończy. To rodzaj zabawy literackiej.

Trzy historie. Trzy dusze. Trzy ciała. Sylwin Rubinstein – tancerz i transwestyta, którego siostra-bliźniaczka została zamordowana podczas wojny. Maria od Cegieł – przodowniczka pracy, która całe swoje życie poświęciła budowaniu Polski Ludowej. Heidi/Andreas Stern – sportsmenka faszerowana sterydami, która wygrywała w NRD wszystkie zawody. Trzy tożsamości, których tytułowe ID wyznacza opresyjność systemu.

Trzy historie. Trzy dusze. Trzy ciała. Sylwin Rubinstein – tancerz i transwestyta, którego siostra-bliźniaczka została zamordowana podczas wojny. Maria od Cegieł – przodowniczka pracy, która całe swoje życie poświęciła budowaniu Polski Ludowej. Heidi/Andreas Stern – sportsmenka faszerowana sterydami, która wygrywała w NRD wszystkie zawody. Trzy tożsamości, których tytułowe ID wyznacza opresyjność systemu.

Gert Jonke w „Zatopionej katedrze” stworzył prostych bohaterów: parę nowożeńców demolującą pokój podczas kłótni, lekarza, rezydentów domu starców. Stworzył też szczególny, kunsztowny język, który jako jedyny zostanie ocalony z katastrofy, w której po kolei znikają materialne przestrzenie (sypialni, domu starców).

Przedstawienie to będzie muzyczną wyprawą prowadzącą przez ścieżki podświadomości Józefa K. Tym razem sąd i proces, który jest jego udziałem, jest w większym stopniu doświadczeniem wewnętrznym bohatera niż walką z zewnętrznym systemem.

Dramat francuskiego autora Jeana Michela Ribesa, Ekspozycjoniści, porusza temat stosuneku społeczeństwa do malarstwa, zwłaszcza współczesnego. Jest jednak poważna różnica między Ekspozycjonistami, a dziesiątkami tekstów wystawianych corocznie w paryskich teatrach prywatnych, których autorzy kpią z „dzisiejszych bohomazów”. Ribes nie staje w obronie sztuki, ani jej nie atakuje.

Pierwszy, napisany jeszcze przed wojną, w 1935 roku, dramat Gombrowicza - to sceniczna groteska i zarazem satyryczny obraz społeczeństwa, które krępuje i obezwładnia jednostkę.

Autorski scenariusz na podstawie nie przedstawianych wcześniej na scenie tekstów Wyspiańskiego. Śmierć, pamięć, sztuka i życie. Czwarty wieszcz i krakowska tajemnica poliszynela – historia tego, co stało się z dziećmi Mistrza po jego śmierci.

43 ZACHODY SŁOŃCA to spektakl oparty na motywach powieści „Ziemia planeta ludzi” i książce „Mały Książę” Antoina de Saint-Exupery’ego, przedstawia historię związku kobiety i mężczyzny, poprzez ich wzloty i upadki dotyka najdelikatniejszych tematów naszej egzystencji.

Wyrzekam się. Wyrzekam się siebie, swoich ideałów. Wyrzekam się życia. Dla nowej lodówki, fotela, awansu w firmie.

Przedstawienie to będzie muzyczną wyprawą prowadzącą przez ścieżki podświadomości Józefa K. Tym razem sąd i proces, który jest jego udziałem, jest w większym stopniu doświadczeniem wewnętrznym bohatera niż walką z zewnętrznym systemem.

Pierwszy, napisany jeszcze przed wojną, w 1935 roku, dramat Gombrowicza - to sceniczna groteska i zarazem satyryczny obraz społeczeństwa, które krępuje i obezwładnia jednostkę.

Gert Jonke w „Zatopionej katedrze” stworzył prostych bohaterów: parę nowożeńców demolującą pokój podczas kłótni, lekarza, rezydentów domu starców. Stworzył też szczególny, kunsztowny język, który jako jedyny zostanie ocalony z katastrofy, w której po kolei znikają materialne przestrzenie (sypialni, domu starców).

Chiński bogacz Schlink i biedak Garga toczą ze sobą irracjonalną walkę. Nie wiadomo, dlaczego zaczął się ten pojedynek, kim lub czym jest przeciwnik. Może to starcie jest substytutem homoseksualnego związku, może rywalizacją samców alfa albo eksplozją rasowej nienawiści. Żółty człowiek, który chce być białym, staje naprzeciw białego człowieka, który chce być czarnym. Krakowski reżyser wkłada ich pojedynek w ramy wrestlingowego pokazu na ringu.

Gert Jonke w „Zatopionej katedrze” stworzył prostych bohaterów: parę nowożeńców demolującą pokój podczas kłótni, lekarza, rezydentów domu starców. Stworzył też szczególny, kunsztowny język, który jako jedyny zostanie ocalony z katastrofy, w której po kolei znikają materialne przestrzenie (sypialni, domu starców).

Narodziny królewny Różyczki napełniają dwór radością. Wróżki zamieszkujące królestwo zbierają się, aby obdarować maleńką królewnę najwspanialszymi zaletami. Niestety, jedna z nich, nie otrzymawszy zaproszenia na chrzciny, postanawia się zemścić.

Przedstawienie to będzie muzyczną wyprawą prowadzącą przez ścieżki podświadomości Józefa K. Tym razem sąd i proces, który jest jego udziałem, jest w większym stopniu doświadczeniem wewnętrznym bohatera niż walką z zewnętrznym systemem.

Dramat francuskiego autora Jeana Michela Ribesa, Ekspozycjoniści, porusza temat stosuneku społeczeństwa do malarstwa, zwłaszcza współczesnego. Jest jednak poważna różnica między Ekspozycjonistami, a dziesiątkami tekstów wystawianych corocznie w paryskich teatrach prywatnych, których autorzy kpią z „dzisiejszych bohomazów”. Ribes nie staje w obronie sztuki, ani jej nie atakuje.

Pierwszy, napisany jeszcze przed wojną, w 1935 roku, dramat Gombrowicza - to sceniczna groteska i zarazem satyryczny obraz społeczeństwa, które krępuje i obezwładnia jednostkę.

Dramat francuskiego autora Jeana Michela Ribesa, Ekspozycjoniści, porusza temat stosuneku społeczeństwa do malarstwa, zwłaszcza współczesnego. Jest jednak poważna różnica między Ekspozycjonistami, a dziesiątkami tekstów wystawianych corocznie w paryskich teatrach prywatnych, których autorzy kpią z „dzisiejszych bohomazów”. Ribes nie staje w obronie sztuki, ani jej nie atakuje.

Spektakl jubileuszowy przygotowany z okazji 70.rocznicy urodzin Tadeusza Kwinty.

Pierwszy, napisany jeszcze przed wojną, w 1935 roku, dramat Gombrowicza - to sceniczna groteska i zarazem satyryczny obraz społeczeństwa, które krępuje i obezwładnia jednostkę.

Wieloobsadowy Proces to próba pokazania „stwarzającego się” bohatera, którego świadomość, zachowanie i reakcje tworzą ludzie, których na swej drodze spotyka Józef K. W arcytrudną rolę, żyjącego pełnym absurdu świecie Józefa K. wcielił się Wojciech Leonowicz – laureat tegorocznej nagrody im. Leona Schillera.

Wieloobsadowy Proces to próba pokazania „stwarzającego się” bohatera, którego świadomość, zachowanie i reakcje tworzą ludzie, których na swej drodze spotyka Józef K. W arcytrudną rolę, żyjącego pełnym absurdu świecie Józefa K. wcielił się Wojciech Leonowicz – laureat tegorocznej nagrody im. Leona Schillera.