Wykład Eweliny Wajs-Baryły w UJ

Mimo, że od śmierci Bronisławy Dłuskiej minie wkrótce 80 lat, nie doczekała się ona własnego biogramu w Polskim Słowniku Biograficznym. Wielka to szkoda, bo była osobą niezwykłą! Była kobietą czynu - nużyły ją zebrania i jałowe dyskusje, wolała działać. Wszelkie przeszkody jakie napotykała w swej pracy społecznej zdawały się wyzwalać w niej jeszcze większe pokłady energii. Gdziekolwiek się znalazła - nie ważne czy to Warszawa, czy Paryż, czy Zakopane, od razu włączała się w wir pracy społecznej, działała w niezliczonej ilości komitetów i wszędzie była zaskakująco skuteczna. Jako nastolatka prowadziła dom po śmierci matki, stworzyła jeden z pierwszych gabinetów ginekologicznych w Paryżu, razem z mężem zbudowała od podstaw nowoczesne sanatorium dla chorych na gruźlicę w Kościelisku, wreszcie - była też właściwą twórczynią Instytutu Radowego w Warszawie, przyczyniając się do spełnienia marzenia Marii Skłodowskiej-Curie.

Ze wstępu do książki "Bronisława Dłuska. Doktor wszech nauk lekarskich".

Ewelina Wajs-Baryła - magister historii i archiwistyki oraz socjologii reklamy i komunikacji społecznej Uniwersytetu Śląskiego, jest członkiem i byłym kierownikiem biura Towarzystwa Marii Skłodowskiej-Curie w Hołdzie. W 2017 roku nagrodzona medalem 100-lecia Odkrycia Radu. Autorka artykułów o Bronisławie Dłuskiej i Wacławie Sieroszewskim, a także książki "Bronisława Dłuska. Doktor wszech nauk lekarskich" (2018). Jest współscenarzystką wystaw Polskiej Akademii Nauk Archiwum w Warszawie m.in. 120-lecie Polskiego Towarzystwa Historycznego (2006), 100-lecie Towarzystwa Miłośników Historii (2006), Polscy badacze Syberii (2008). Współtwórczyni programu edukacyjnego Piękniejsza Strona Nauki, w ramach którego organizuje spotkania autorskie i wykłady. Jest także autorką projektów graficznych do wystaw.